Onafhankelijk smaakmakend magazine over speciaalbier

Biernieuws

Zoen van Delft is dit jaar een amberkleurig Altbier

Geplaatst op donderdag 25 april 2019

Zoals elk jaar brengt Bierhistorie Delft weer de Zoen van Delft uit. Dit jaar is gekozen voor een Amberkleurig bier genaamd Altbier. De Zoen van Delft of het Zoenverdrag van Delft maakte op 3 juli 1428 een voorlopig einde aan de Hoekse en Kabeljauwse twisten. Altbier is gebrouwen in een stijl die zijn oorsprong vindt in de Niederrhein, een gebied in het noorden van de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen. Vooral in de stad Düsseldorf en omgeving vindt men het bier.

Vroeger waren de meeste bieren bovengistend. Ondergistend bier maken was alleen in de winter mogelijk, omdat hiervoor een koeltemperatuur van 5 graden nodig is. In het zuiden van Duitsland werd met het Reinheitsgebot het brouwen tijdens de warme zomermaanden aan banden gelegd en mochten brouwers enkel in de wintermaanden brouwen, met als gevolg dat zij zich specialiseerden in ondergistend bier. In Noordrijn-Westfalen golden deze beperkingen niet en bleef het bovengistende bier gebruikelijk, net als in het aangrenzende Nederland en België. Later werd het Reinheitsgebot versoepeld en kon Altbier ook na de landelijke invoering overleven. Omdat de bovengisting als de ‘oude’ (Duits: alt) methode werd beschouwd, kreeg het bier in de volksmond de naam Altbier. Dit eenmalig gebrouwen bier heeft een alcoholpercentage van 4.3% en is verkrijgbaar bij de bekende Delftse verkooppunten. Hebben ze het niet? Vraag er naar. Proost!

Wat is De Zoen van Delft eigenlijk?

De Zoen van Delft of het Zoenverdrag van Delft maakte op 3 juli1428 een voorlopig einde aan de Hoekse en Kabeljauwse twisten. De Zoen van Delft (zoen betekent hier verzoening) was een vredesverdrag tussen Jacoba van Beieren, gesteund door de Hoeken, en Hertog Filips van Bourgondië met zijn Kabeljauwse aanhang. In de vredesovereenkomst werd bepaald dat Jacoba van Beieren zich gravin van Holland mocht blijven noemen, maar dat Filips van Bourgondië als ruwaard de feitelijke macht kreeg in Holland, Zeeland en Henegouwen. Ook werd Filips benoemd tot erfgenaam en opvolger van Jacoba van Beieren en werd bepaald dat Jacoba niet in het huwelijk mocht treden zonder toestemming van Filips, wat feitelijk neerkwam op een verbod om te trouwen. Jacoba van Beieren huwde overigens enkele jaren later toch, namelijk met Frank van Borsele, een hoge Zeeuwse edelman. Verder werden de wederzijdse scheldnamen Houck en Cabeljau voortaan verboden. Ook werd de Raad van Holland, later steeds vaker Hof van Holland genoemd, in het leven geroepen. Deze Raad van Holland behandelde zware misdrijven en bestond uit negen raadsheren. Voorzitter was de stadhouder, de plaatsvervanger van de Landsheer. Ook worden als bestuursorgaan voor het eerst de Staten van Holland genoemd, een advieslichaam gevormd uit de Ridderschap en de stemhebbende steden.